Heiðvirð kona í fram(a)sókn. Hennar tími kemur

Guðrún segir, að fundi með trúnaðarmönnum flokksins nýverið hafi hún vakið að  eigin frumkvæði, máls á þeirri staðreynd að fyrirtæki, sem sé að hluta til í eigu eiginmanns hennar, sé nefnt á nafn í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis. Þetta hafi hún gert í þeim tilgangi að fyrirbyggja misskilning í röðum Framsóknarmanna þar sem margir þeirra eru illa brenndir af spillingarumræðu fortíðar. Fyrirtækið er nefnt á nafn í skýrslunni vegna þess að fyrirtækið veitti góðfúslega upplýsingar um viðskiptin til að auðvelda Rannsóknarnefndinni störf sín. Miðbæjareignir sæta ekki opinberri rannsókn. 

Kjarni málsins er að Guðrún Valdimarsdóttir vekur máls á hagsmunaárekstri sem telst óheppilegur og er bannaður í öðrum löndum.Hún gerir grein fyrir afstöðu sinni og upplýsir skýrlega í hverju hann felst. Fyrir það hlaut hún ávítur og illt umtal og gamla skítadreifaramaskínan hrökk strax í gang að nýju. Ata mannorð, vega að æru, rægja og ófrægja.

En mér finns framkoma hennar heiðvirð. Það sama verður ekki sagt um viðbrögð gamla eignarhaldsfélag flokksins . Það væri nær að fleiri skoðuðu sinn hug og samvisku og gerðu hreint fyrir sínum dyrum. Því öll mál koma upp um síðir.

 

Segir sig af lista Framsóknarflokksins

Athugasemdir

[Skeggi Skaftason, 28.4.2010 kl. 09:44]

Njaa....  er ekki rétt að skoða um hvað málið snýst? Guðrún benti réttilega á að fyrirtæki mannsins hennar er nefnt í skýrslu RNA. Er ekki rétt að skoða hvað þar segir?

Jú, fyrirtækið, skúffufyrirtæki til heimilis í höfuðstöðvum Baugs, að Túngötu 6, tók þátt í þeirri vafasömu fléttu Glitnis (og fleiri banka) að tæma Seðlabankann með risalánum í gegnum IceBank.

Bara það að fyrirtækið sé að Túngötu 6 vekur auðvitað tortryggni!